Friday, April 30, 2010

அடர் காடு





                                                அது  ஒரு அடர்ந்த
                                                காடு போல் தெரிகிறது

                                                வெண்ணிறப்   பூக்களின்
                                                மொட்டவிழ்ப்பு  வசீகரிக்கிறது

                                                நீரோடையும் அதனருகில்
                                                யானை  கூட்டங்களும்  தெரிகிறது

                                                முட்களும்  புதர்களும்  உதிர்ந்த
                                                இலைகளால்  மறைந்திருக்கிறது

                                                கரும்பச்சை  நிற  இலைகள்  கொண்ட
                                                மரங்கள்  மிரட்சியுடன்  நிற்கிறது

                                                இளைப்பாறும்  புலிகள்
                                                இரண்டும்  தெரிகிறது

                                                மரக்கிளை ஒன்றில்
                                                சத்தமின்றி படர்கிறது
                                                பழுப்பு நிற மலைப்பாம்பு

                                                கலையக்கூடும் பறவைக் கூடு
                                                ஏதும்  உள்ளதா என்றஞ்சி
                                                கிளைகளில் கண் தேடும் நேரத்தில்
                                                கலைந்து  நகர்கிறது
                                                இதுவரை
                                                கண்டிருந்த மேகமொன்று.

.

5 comments:

நிலாரசிகன் said...

நல்லதொரு வாசிப்பனுவம்.

//இளைப்பாறும் புலிகள்
இரண்டும் தெரிகிறது //

இவ்வரிகள் மட்டும் தொக்கி நிற்பதாக தோன்றுகிறது.மெருகூட்ட மற்றுமோர் வார்த்தை சேர்க்கலாம். வாழ்த்துகள்.

நர்சிம் said...

நல்ல கவிதைங்க

Geetha said...

நன்றி நிலாரசிகன்.

நன்றி நர்சிம்.

Geetha Sambasivam said...

காடு ரொம்பப் பிடிச்சது, இந்தக் கவிதையும் காட்டைக் காட்டுகிறது. மரங்கள் ஏன் மிரட்சியோடு நிற்கணும்? யாரேனும் வெட்ட வந்துட்டாங்களோ?:(

Geetha Sambasivam said...

தொடர

Post a Comment